Wereldwijde begroetingen

Namasté

Een ferme handdruk als groet, dat verwachten en waarderen de meeste Nederlanders. Deze begroeting is ontstaan door te laten zien onbewapend te zijn. Dezelfde reden ligt ook ten grondslag aan het salueren van soldaten. De handdruk die wij als zo normaal zijn gaan ervaren, is echter niet vanzelfsprekend voor iedereen. Verschillende samenlevingen hebben zo hun begroetingen en achter elke vorm van groeten gaan andere overtuigingen, legendes en gedachten schuil.

Zoenen

Naast onze handdruk, kennen we in Nederland de drie kussen op de wang. Soms is het onduidelijk wie we wanneer op welke manier begroeten. Zodra we de grens overgaan binnen Europa, worden de kussen nog ingewikkelder. In veel zuidelijke landen zijn twee kussen voor vrienden en familie de norm, maar in een aantal streken in Frankrijk geeft men elkaar vier kussen tijdens la bise. Ook in Latijns-Amerika is kussen als begroeting normaal en gaat gepaard met veel lichamelijk contact. Hier wordt één kus gegeven en bij een eerste introductie komt het vaak al voor dat men kust.

Hongi

Bij de Maori is de begroeting ook intiem, voornamelijk als het gaat om de achterliggende gedachte. Tijdens de ‘hongi’ wrijven de groeters hun neuzen en plaatsen tegelijkertijd hun voorhoofden tegen elkaar aan. Hiermee wisselen ze symbolisch hun herinnering en de ‘ha’, de levensadem, uit. Ze geven elkaar hun adem, wat wordt geïnterpreteerd als het delen van de ziel.

Volgends de Maori folklore was de vrouw gecreëerd door de goden, die haar figuur uit aarde kneedden. De god Tāne omhelsde haar en ademde in haar neusgaten. Hiervan moest zij niesen en kwam ze tot leven. De uitwisseling van adem is een traditie die voortkomt uit de overlevering van goddelijke daden.

Tong uitsteken voor de koning

Nog een begroeting die voortkomt uit eeuwenoude vertellingen, is het uitsteken van de tong in Tibet. In de 9e eeuw werd Lang Darma de koning van het land en naar verluid was hij een enorm wrede koning die het Boeddhisme vervolgde. Dat geleerden later beweerden dat hij het Boeddhisme niet de kop instak, maar financieel niet meer kon ondersteunen, is niet van invloed geweest op het gebruik van het uitsteken van de tong. Lang Darma zou namelijk volgens de overlevering beïnvloed zijn door kwade geesten en had een zwarte tong. Als Boeddhisten geloven Tibetanen in reïncarnatie en na het overlijden van de koning was iedereen bang dat hij zou reïncarneren. Om te tonen dat zij niet de kwade bedoelingen van de koning hadden, stak men voortaan de tong uit bij een begroeting.

Namasté

Net als de Maori, groeten ook Hindoes met hun ziel. Namasté komt voornamelijk in India voor als begroeting, maar ook in andere Aziatische landen gebruikt met dit gebaar. Het woord komt uit het Sanskriet (Oudindisch) en betekent ‘buigen’. De groet toont respect en betekent dat men zich met zijn ziel met alle eerbied en respect richt tot de ziel van de ander. Hierbij hoort het bijeen vouwen van de handen en het lichtjes buigen van het hoofd. Dit toont dat je als persoon in balans bent en de ander respecteert.

Bronnen
www.ohmnet.nl
www.dorjeshugden.com
nl.linkedin.com/pulse/begroeten-ja-nee-eduard-schaepman
en.wikipedia.org/wiki/Hongi
en.wikipedia.org/wiki/Cheek_kissing

Foto: Steven Gray op Flickr met Creative Commons licentie Attribution-NonCommercial 2.0 Generic.

Inge van Rijswijk
Inge heeft van nature een interesse in de culturele mens. Voor haar bachelor Culturele Antropologie & Ontwikkelingssociologie studeerde ze een half jaar in Mexico en deed onderzoek in Ghana. De master Visual Anthropology heeft ze afgerond aan de universiteit van Manchester. Werken van haar hand zijn te vinden op www.ingevanrijswijk.com.