Migranten en institutioneel racisme

De manier waarop Nederland omgaat met asielzoekers en migranten doet volgens onderzoekers denken aan de toeslagenaffaire. In een rapport staat dat de Immigratie- en Naturalisatiedienst te strak vasthoudt aan de regels en de menselijke maat hierbij uit het oog verliest. Als bijvoorbeeld migranten betrokken worden bij procedures, geef je meer gewicht aan Artikel 1 van de Grondwet.

Migranten hebben aan den lijve ondervonden hoe processen, het beleid en de regelgeving hen benadelen. Door hen en de vluchtelingengemeenschap te betrekken bij procedures, is dat een goede stap om institutioneel racisme aan te pakken.

Aanpak institutioneel racisme

De term ‘institutioneel racisme’ heeft betrekking op racisme dat ingebed is in instituten. Dat zijn kunnen concrete organisaties zijn, zoals bedrijven, scholen en uitkeringsinstanties. Movisie (vanuit Kennisplatform Integratie & Samenleving) heeft onderzocht hoe institutioneel racisme aangepakt moet worden. Uit dat literatuuronderzoek volgen deze oplossingen:

  • Sociale normen: in een organisatie moeten bijvoorbeeld alle werknemers weten wat de norm is en wat die inhoudt. En ook wanneer iemand grensoverschrijdend gedrag vertoont.
  • Eerlijke processen: dat kan door onder meer instrumenten te gebruiken waarbij professionals moeten aangeven op basis van welke objectieve criteria zij beslissingen nemen.
  • Afleggen van verantwoording: als organisaties verantwoording afleggen aan een externe autoriteit, kan dat ervoor zorgen dat er minder gediscrimineerd wordt. Ze verliezen anders bijvoorbeeld hun keurmerk of krijgen slechte publiciteit.
  • Wetgeving: 1) omdat het afschrikt en er een mogelijk straf op staat en 2) omdat de wet een sociale norm afgeeft.

Meer weten? In de podcast ExpertCast vertelt Amma Asante van Movisie over de aanpak van institutioneel racisme en hoe je migranten bij procedures betrekt.

Afbeelding van Markus Spiske via Pixabay.

Redactie
Wereld van Culturen kijkt voorbij grenzen en haalt de wereld voor je dichterbij. Je mondiaal verbonden voelen, een gevoel dat we willen overbrengen. Wat doet het met je als je het narratief, het verhaal, van iemand leert kennen? Zou dat je perspectief veranderen? Vergroot het je empathie? Zouden we door het kennen van het narratief van een ander meer tot elkaar kunnen komen?