Burkina Faso is ’s werelds meest verwaarloosde crisis

Foto: Jacques BOUDA/NRC

Volgens een nieuw rapport van de Norwegian Refugee Council (NRC) staat Burkina Faso voor het eerst bovenaan de lijst van ’s werelds meest verwaarloosde ontheemdingscrisissen. De verschuiving van hulp en aandacht naar de crisis in Oekraïne zorgde voor een grotere verwaarlozing van de meest kwetsbare mensen in andere delen van de wereld. 

NRC baseert zich voor haar jaarlijks rapport op drie criteria: gebrek aan humanitaire financiering, gebrek aan media-aandacht en gebrek aan internationale politieke en diplomatieke initiatieven. De crisis in de Democratische Republiek Congo staat op de tweede plaats en verscheen sinds het eerste rapport, zeven jaar geleden, telkens op de eerste of tweede plaats op de lijst. Colombia, Soedan en Venezuela volgen op de grimmige ranglijst. 

Dezelfde menselijkheid tonen

‘Verwaarlozing is een keuze,’zegt Jan Egeland, secretaris-generaal van NRC. ‘Dat miljoenen ontheemden jaar na jaar aan de kant worden gezet zonder de steun en middelen die ze zo hard nodig hebben, kon perfect vermeden worden.’

‘De krachtige reactie op het leed dat de oorlog in Oekraïne heeft veroorzaakt, heeft laten zien wat de wereld kan betekenen voor mensen in nood. De politieke actie voor de Oekraïners was impactvol en snel, de grenzen bleven open, er was voldoende financiering en de media besteedden er uitgebreid aandacht aan. Regeringsleiders moeten dezelfde menselijkheid tonen tegenover mensen die getroffen zijn door crisissen in landen als Burkina Faso en de Democratische Republiek Congo,’ aldus Egeland.

Afname hulp andere crisissituaties

Over de Oekraïense crisis zijn vorig jaar meer dan vijf keer zoveel artikels geschreven dan over alle tien meest verwaarloosde crisissen ter wereld samen. Voor elke dollar die in 2022 per persoon in nood in Oekraïne werd opgehaald, werd slechts 25 cent opgehaald per persoon in nood in de tien meest verwaarloosde crisissen ter wereld. 

Herhaaldelijk werd gewaarschuwd dat wereldwijde ongelijkheid zou toenemen door de herverdeling van middelen om tegemoet te komen aan de noden van de mensen in Oekraïne. Dit is werkelijkheid geworden. De heroriëntering van een groot deel van het budget voor humanitaire hulp naar Oekraïne en naar de opvang van vluchtelingen in donorlanden zorgde voor een afname van hulp aan vele andere crisissituaties, ondanks de stijgende noden. De totale hulp aan Afrika in 2022, waar we zeven van de tien meest verwaarloosde crisissen aantreffen, daalde met 7,4 procent ten opzichte van 2021. 

De Oekraïne-crisis droeg ook bij tot de stijgende voedselonzekerheid in verschillende van de in het rapport genoemde landen. Als gevolg verergerden reeds schrijnende crisissen en nam het aantal mensen in nood toe. 

Op basis van noden

‘De wereld slaagt er vandaag niet in om de meest kwetsbare mensen te steunen. Dit is echter niet onomkeerbaar. Het leven van miljoenen mensen die in stilte lijden, kan verbeteren als middelen worden toegewezen op basis van de noden, en niet op basis van geopolitieke belangen en de krantenkoppen van de dag’, volgens Egeland. ‘Vorig jaar bedroeg de kloof tussen wat wereldwijd nodig was en wat uiteindelijk voorzien werd aan humanitaire hulp 22 miljard dollar. Dat is een enorm bedrag, maar niet meer dan wat Europeanen per jaar aan ijsjes uitgeven. Donoren moeten hun steun verhogen, maar ook meer andere donorlanden moeten hun verantwoordelijkheid nemen.’ 

Burkina Faso

De achteruitgang van de situatie in Burkina Faso sinds het uitbreken van de crisis vijf jaar geleden was snel en verwoestend. Meer dan 2 miljoen mensen moesten hun huizen ontvluchten en bijna een kwart van de bevolking heeft vandaag humanitaire hulp nodig. In het hele land leven 800.000 mensen in gebieden die door gewapende groepen worden geblokkeerd en waar veel mensen zelfs geen toegang hebben tot basisvoorzieningen. De situatie wordt steeds moeilijker. Sommige mensen hebben geen andere keuze dan bladeren te eten om te overleven. 

‘Er moet een einde komen aan de crisis in Burkina Faso voordat de wanhoop zich vastzet en verspreidt en om te vermijden dat het land toegevoegd moet worden aan de stijgende lijst van langdurige crisissen. Dat deze crisis al zo diep wordt verwaarloosd toont aan dat het internationale systeem niet reageert op nieuwe opkomende crisissen. Ondertussen laat het ook degenen die al tientallen jaren in de schaduw moeten overleven in de steek. Er moet ook dringend meer geïnvesteerd worden in diplomatieke oplossingen als we al deze crisissen van de lijst willen afhalen’, aldus Egeland. 

Facts & Figures 

  • Elk jaar publiceert de Norwegian Refugee Council (NRC) een lijst van de tien meest verwaarloosde ontheemdingscrisissen ter wereld. Het doel is de aandacht te vestigen op de benarde situatie van mensen wiens lijden zelden de internationale krantenkoppen haalt, van mensen die geen of onvoldoende hulp krijgen en van mensen waarvoor zelden internationale diplomatieke inspanningen worden gedaan.  
  • De lijst voor 2022 analyseert 39 ontheemdingscrisissen op basis van drie criteria: gebrek aan financiering, gebrek aan media-aandacht en gebrek aan internationale politieke en diplomatieke initiatieven. Volledige details over de methodologie zijn te vinden in het rapport. 
  • De volledige lijst in volgorde van dit jaar is: Burkina Faso, DR Congo, Colombia, Soedan, Venezuela, Burundi, Kameroen, Mali, El Salvador, Ethiopië. 
  • Burkina Faso stond de afgelopen vier jaar ook al op deze lijst. In het verslag van vorig jaar nam het de tweede plaats in, in 2020 de zevende en in 2019 de derde.  
  • DR Congo is een schoolvoorbeeld van een verwaarloosde crisis. Het stond drie keer bovenaan de lijst (2021, 2020 en 2017). Eerder stond het in 2019, 2018 en 2016 op de tweede plaats. 
  • Colombia en El Salvador verschijnen dit jaar voor het eerst in dit verslag. 

Meer over het rapport, lees je op www.nrc.no.

Foto: Jacques BOUDA/NRC

Redactie
Wereld van Culturen kijkt voorbij grenzen en haalt de wereld voor je dichterbij. Je mondiaal verbonden voelen, een gevoel dat we willen overbrengen. Wat doet het met je als je het narratief, het verhaal, van iemand leert kennen? Zou dat je perspectief veranderen? Vergroot het je empathie? Zouden we door het kennen van het narratief van een ander meer tot elkaar kunnen komen?