Vakantie naar ‘onrustige’ Afrikaanse landen

Gambia beach

Denk je aan vakantie, dan denk je niet direct aan landen als Gambia, Senegal en Tunesië. Hoewel deze landen de laatste jaren negatief in het nieuws kwamen, lijkt die onrust nu voorbij. Wat doet dat met de Nederlandse vakantieganger? Online reizenvergelijker TravelHunter zocht het uit. Aan de ruim 500 deelnemers aan het onderzoek is gevraagd om de angst per land weer te geven op een schaal van 1 tot 10.

Gemiddelde score per land

De Afrikaanse landen scoren in het onderzoek gemiddeld rond de 5:

  1. Gambia 4,7
  2. Tunesië 5,0
  3. Senegal 5,1

Angst ebt weg

Wanneer vakantiebestemmingen negatief in het nieuws zijn, groeit de angst onder Nederlandse vakantiegangers. ‘Toch ebt dat angstgevoel weer weg’, zo zegt Alannah Paans, eigenaar van online reizenvergelijker TravelHunter. ‘Hoe langer een land niet meer negatief in het nieuws is, hoe meer mensen er weer heen durven. Dat zie ik nu ook gebeuren bij landen als Turkije en Egypte.’

Een deelnemer aan het onderzoek onderschrijft die conclusie: ‘Persoonlijk denk ik dat mensen graag veiligheid kiezen en ze daarom dit soort landen overslaan. Maar de ervaring heeft mij geleerd dat ‘onveilige’ landen in de praktijk helemaal niet zo onveilig zijn als wordt gedacht. Het is vooral het beeld van het land dat mensen hebben dat onveilig voelt.’

Prijsstijging en -daling

Paans ziet duidelijk dat onrust invloed heeft op de statistieken: ‘In de vakantieaanbiedingen die wij analyseren, is duidelijk te zien dat de prijzen dalen in landen waar onrust is geweest. Logisch, want wanneer de vraag daalt, daalt de prijs mee. Zodra een situatie zich echter gestabiliseerd heeft, zien we een grote groei van boekingen naar dit soort landen. Reizigers krijgen in die periode van herstel veel waar voor hun geld. Dat blijkt voor een groot aantal mensen heel aantrekkelijk te zijn.’

Afbeelding: Gambia strand door Ikiwaner op Wikimedia, met licentie CC BY-SA 3.0.

Redactie
Wereld van Culturen kijkt voorbij grenzen en haalt de wereld voor je dichterbij. Je mondiaal verbonden voelen, een gevoel dat we willen overbrengen. Wat doet het met je als je het narratief, het verhaal, van iemand leert kennen? Zou dat je perspectief veranderen? Vergroot het je empathie? Zouden we door het kennen van het narratief van een ander meer tot elkaar kunnen komen?