Andere landen, andere culturen, ander eten. In deze column is het de beurt aan de Surinaamse keuken. Die is enorm divers en dat heeft ze te danken aan de grote culturele diversiteit in het land. De vijf grootste etnische groepen (Creolen, Hindoestanen, Javanen, Chinezen en Indianen) hebben allemaal hun eigen invloed op wat er in Suriname gegeten wordt. Tijdens mijn verblijf in Suriname heb ik veel nieuwe dingen geproefd en gekookt. Hier een paar van de hoogtepunten!
De lekkerste bami van mijn leven
Van alle nieuwe producten en smaken, die ik in Suriname heb leren kennen, is het ene nog lekkerder dan het ander. Dat klinkt misschien overdreven, maar is echt waar! Toch zijn er ook dingen waar ik wat minder enthousiast over ben en waar ik wat langer aan moest wennen. Neem de bittere groente antroa en het nog bitterdere sopropo. De smaak van deze groentes is nergens mee te vergelijken. Hoewel ik antroa heb leren waarderen, klaargemaakt op verschillende manieren, ging sopropo mij een stap te ver: veel te bitter. Gelukkig was er genoeg ander eten waar ik wel van genoot: van BBQ-kip tot baka bana en van roti tot kwak. Bovendien heb ik in Marshallkreek de lekkerste bami van mijn leven gegeten. Zo simpel, zo lekker
Saoto: zelfmaaksoep
Mijn eten haalde ik overigens regelmatig af, net als veel Surinamers. De eerste keer dat ik bij een restaurantje bij mij om de hoek kwam, was alles, nog voor zeven uur ’s avonds, al uitverkocht! Dat vind ik wel iets moois: als het op is, is het op. Eén van mijn favoriete gerechten als het om Surinaams eten gaat, is saoto. Een echte aanrader. Deze soep kent haar oorsprong in Azië en is te krijgen bij de warungs in de stad. Eigenlijk is het een ‘zelfmaaksoep’: je krijgt een bak met bouillon, taugé en een ei erin. Daarnaast krijg je een zakje rijst, een zakje met kipmengsel, een beetje ketjap en een beetje peper mee. Vervolgens is het aan jezelf om de soep naar smaak af te maken. Ik deed er bijvoorbeeld nooit ketjap in, maar wel peper. Dat zijn fijngehakte hete pepertjes, dus rustig aan!
Aardappels schillen op de keukenvloer
Naast zelf mijn saoto ‘maken’, heb ik ook een aantal keer meegeholpen Surinaams te koken. In mijn eigen keuken, maar vooral aan het koken op een eiland in het stuwmeer (genaamd Go I Sa Kong) heb ik leuke herinneringen. We kookten daar in een klein hutje dat vol was zodra er drie mensen in stonden. Behalve een fornuis, een klein werkplankje dat altijd vol lag met spullen, twee tonnen met water en een koelbox, stond er niet veel in. Het was heerlijk eenvoudig. Ik heb aardappels geschild zittend op de vloer en kouseband gesneden in mijn hangmat. Ik heb vlees gewassen en klaargemaakt op een werkbank buiten, vergezeld door een brutale papegaai, en zittend op een waterton een gigantische pan met rijst voor ruim vijftien man overgeschept in een grote bak, omdat het ‘losgemaakt’ moest worden. Het was eenvoudig koken, van de ingrediënten tot de plek, maar we hebben onder andere heerlijke nasi, bami, ingelegde antroa en aardappelsoep klaargemaakt en genoten. Als je naar Suriname gaat, kom je qua eten in ieder geval niets te kort!
Afbeeldingen © Laura van Heun.
