De globaliseringsparadox – Dani Rodrik

Globaliseringsparadox

Waarom mondiale vrijhandel, de natiestaat en democratie niet samengaan

Economen waren lang warme pleitbezorgers voor vrij verkeer van goederen, geld, mensen en ideeën, dat iedereen ter wereld welvaart zou brengen. Maar inmiddels komen ook de schaduwzijden aan het licht. In De globaliseringsparadox belicht de Harvard-econoom Dani Rodrik het fenomeen globalisering vanaf het ontstaan in de zeventiende eeuw tot heden.

Rodrik laat zien waaraan de huidige economische en politieke problemen in Europa zijn te wijten. Hij stelt dat deze malaise een manifestatie is van wat hij ‘het politieke trilemma van de wereldeconomie’ noemt: het feit dat mondiale vrijhandel, democratie en de natiestaat niet met elkaar te verzoenen zijn. Twee van deze drie elementen is het hoogst haalbare. We moeten volgens Rodrick dus kiezen tussen de volgende drie opties: mondiale vrijhandel en democratie (en dus géén natiestaat), democratie en de natiestaat (en dus géén mondiale vrijhandel) of mondiale vrijhandel en de natiestaat (en dus géén politieke democratie).

Omdat dat de leiders van Europa geen keuze maken, sleept de malaise zich voort. De oplossing ligt volgens Rodrik in ‘slimme globalisering’.

Dani Rodrik is hoogleraar Internationale Politieke Economie aan Harvard University en een van de meest vooraanstaande economen in de wereld. In juni 2014 ontving Rodrik een eredoctoraat aan de Rijksuniversiteit Groningen.

‘De globaliseringsparadox behoort zonder twijfel tot de beste boeken over dit brede onderwerp. Wie Rodriks “globaliseringstrilemma” tot zich laat doordringen, verrijkt zich met een analytisch kader om verleden, heden en toekomst van globalisering te begrijpen en duiden.’ — Robert Went, ‘de meest geïnformeerde econoom van Nederland’ (De Correspondent).

GlobaliseringsparadoxUitgeverij AUP | Nederlandstalig | paperback | € 24,95
13,5 x 21 cm | |376 pagina’s | ISBN 978 90 8964 901 0
april 2015 | www.aup.nl

Lees hier een fragment.

Redactie
Wereld van Culturen kijkt voorbij grenzen en haalt de wereld voor je dichterbij. Je mondiaal verbonden voelen, een gevoel dat we willen overbrengen. Wat doet het met je als je het narratief, het verhaal, van iemand leert kennen? Zou dat je perspectief veranderen? Vergroot het je empathie? Zouden we door het kennen van het narratief van een ander meer tot elkaar kunnen komen?