Anoushka Shankar in film over het inheemse verzet tegen kolenwinning in India

Anoushka Shankar, zevenvoudig Grammy-genomineerde en meervoudig prijswinnaar, leent haar stem in een film over het verzet van de inheemse Adivasi in India. Om verdere kolenwinning in het unieke Hasdeo-woud, Chhattisgarh, waar 20.000 Adivasi-mensen wonen, te voorkomen.

Er zijn al minstens twee enorme kolenmijnen in het Woud, maar er zijn plannen voor drie nieuwe mijnbouwprojecten daar. De Adivasi-gemeenschappen in Hasdeo hebben zich 10 jaar lang tegen de mijnen verzet. In al deze jaren hebben hun leiders te maken gehad met bedreigingen en valse beschuldigingen en zijn hun eisen genegeerd.

Hun land is hun moeder, hun god en hun leven

De drie nieuwe mijnen werden onlangs ‘in de wacht gezet’, wat een grote overwinning voor de Adivasi-campagne is. Echter, de komst van de mijnen is niet geannuleerd en de rechten van inheemse volkeren, vastgelegd in de Indiase wet, om hun toestemming voor mijnbouw te onthouden, zijn nog steeds niet erkend door de autoriteiten.

Anoushka Shankar: “De mensen van Hasdeo Forest zijn een inspiratie voor ons allemaal om voet bij stuk te houden en datgene te verdedigen wat het meest kostbaar is. Hun land is alles voor hen – het is hun moeder, hun god en hun leven, en ze zijn vastbesloten om het te beschermen”, aldus Shankar. “Het is een eer voor mij om mijn stem in te zetten om hun dapperheid bij te staan in hun strijd tegen de vernietiging van hun bos en de ontheiliging van hun heilige plaatsen. Het plan van de regering om deze mensen en hun bos op te offeren voor steenkool moet worden stopgezet.”

Bekijk de film op Youtube. Meer informatie over bedreigde stammen, vind je op survivalinternational.org.

Afbeelding: Anoushka Shankar voelt zich vereerd haar stem te gebruiken om de dappere vrouwen van Hasdeo te versterken © Laura Lewis.

Redactie
Wereld van Culturen kijkt voorbij grenzen en haalt de wereld voor je dichterbij. Je mondiaal verbonden voelen, een gevoel dat we willen overbrengen. Wat doet het met je als je het narratief, het verhaal, van iemand leert kennen? Zou dat je perspectief veranderen? Vergroot het je empathie? Zouden we door het kennen van het narratief van een ander meer tot elkaar kunnen komen?