Rahim overleefde cyberslavernij in Cambodja

“Ik deed me voor als vrouw om rijke mensen op te lichten.” In Cambodjaanse torenflats zitten duizenden mensen vast als cyberslaaf. Zij worden gedwongen om online rijke mensen geld af te troggelen. Werkweigeraars riskeren marteling. Rahim* (29) belandde in deze nachtmerrie.

Zijn oude baan (koffers tillen in een hotel) was Rahim kwijtgeraakt door corona. Toen zijn vriend vertelde over mannen die werk konden regelen in Cambodja, leek dat een buitenkans. “Het was een gemakkelijke baan, zeiden de rekruters. Kost en inwoning waren inbegrepen. Ze beloofden me 700 dollar per maand als ik bij hen kwam werken.”

Nergens heen

De rekruters brachten Rahim en zijn vriend eerst naar de Filipijnen. Ze gedroegen zich toen nog vriendelijk. “Het was de eerste keer dat ik in het buitenland werkte. Ze zeiden dat het niet uitmaakte dat ik niet zo goed Engels kon praten.”

Rahim kwam op 20 mei 2022 aan in Cambodja. Enkele mensen van het bedrijf haalden Rahim en de andere arbeiders op en brachten hen naar een appartement dat vervolgens ook hun kantoor werd. De paspoorten van Rahim en de anderen werden in beslag genomen. Ze werden opgesloten in het gebouw. Rahim kon nergens heen.

Er was hem een baan beloofd als ‘online marketeer’, maar hij werd gedwongen tot online oplichting. “Elke dag moest ik drie telefoonnummers bellen via messaging apps. Ik gebruikte een profielfoto van een vrouw om vooral rijke mannen op te lichten. Als we aandacht van zo’n man kregen, belde een echt vrouwelijk model met een videogesprek om meer aandacht te krijgen.”

Straffen

Rahim bereikte echter nooit het resultaat dat zijn supervisor eiste. “Ze straften me omdat ik mijn targets niet haalde. Dan moest je bijvoorbeeld push-ups doen en werd je salaris ingehouden. Ze sloegen ons ook met een riem en het toetsenbord van de computer.”

Een keer sloeg Rahim terug toen hij werd geslagen. Als straf werd hij een week lang in een donkere kamer opgesloten zonder eten. Ook dreigden ze Rahim te verkopen aan andere oplichters.

Vrij kopen

“Ik zei dat ik naar huis wilde. Maar ze zeiden dat mijn familie dan ruim 2300 Amerikaanse dollar moest betalen om mij vrij te kopen. Dat bedrag zouden ze betaald hebben om mij naar Cambodja te brengen. Hoe moest ik ooit aan zo’n bedrag komen? Ik kwam naar Cambodja om geld te verdienen, maar werd er bestolen.”

Cyberslavernij sterk gegroeid

De laatste tijd is cyberslavernij sterk gegroeid in Zuidoost-Azië. Er zijn veel oplichtingsbendes actief in Cambodja, maar ook in Myanmar, Laos en de Filipijnen. Op 5 augustus 2022 berichtte NRC Handelsblad uitgebreid over deze relatief nieuwe vorm van criminaliteit. “Opgesloten in Cambodjaanse torenflats verdienen duizenden mensen via online oplichting geld voor de maffia. Wie weigert, riskeert marteling,” aldus NRC. De NRC-journalist sprak erover met medewerkers van IJM en Licadho, een Cambodjaanse mensenrechtenorganisatie.

Eindelijk verandering

Voor Rahim kwam er na twee maanden van cyberslavernij eindelijk verandering. Samen met acht anderen werd hij bevrijd, met hulp van IJM Cambodja, de ambassade van Indonesië en de Cambodjaanse politie. Ze werden overgebracht naar de ambassade van Indonesië, waarna ze afgelopen juli 2022 naar huis terugkeerden.

De rekruters zijn aangehouden. Binnenkort zal de rechter een vonnis over hen uitspreken. De daders probeerden Rahim en de anderen te intimideren en om te kopen om de zaak in te trekken. Rahim hield echter voet bij stuk. Hij zegt: “Ik ben niet bang, want ik wil vechten voor gerechtigheid.”

IJM werkt samen met overheden en lokale partners om kinderen, vrouwen en mannen Zuidoost-Azië te beschermen tegen mensenhandel en moderne slavernij. We werken samen om de overheid te ondersteunen om mensen te bevrijden uit slavernij en daders te vervolgen. Voor meer informatie zie www.ijmnl.org.

*Om zijn privacy te beschermen is een pseudoniem gebruikt.

Afbeelding: International Justice Mission.

Redactie
Wereld van Culturen kijkt voorbij grenzen en haalt de wereld voor je dichterbij. Je mondiaal verbonden voelen, een gevoel dat we willen overbrengen. Wat doet het met je als je het narratief, het verhaal, van iemand leert kennen? Zou dat je perspectief veranderen? Vergroot het je empathie? Zouden we door het kennen van het narratief van een ander meer tot elkaar kunnen komen?