Hoger hulpbudget ook in belang van Nederland

Cordaid, ICCO en Oxfam Novib hebben de handen ineen geslagen om met de campagne Land van Helpers aandacht te vragen voor het belang van investeren in ontwikkelingssamenwerking. De campagne is op 24 oktober losgebarsten: meer ontwikkelingsbudget is ook in het belang van Nederland zelf.

In deze week vindt de 50ste verjaardag plaats van de norm voor officiële ontwikkelingshulp. Deze norm is door rijke landen afgesproken om te investeren in ontwikkelingssamenwerking: 0,7% van ons bruto nationaal product. Een norm met sterke Nederlandse wortels, niet in de laatste plaats omdat hij is uitgevonden door de Nederlandse econoom Jan Tinbergen.

Nederland geen koploper meer

Sinds het kabinet Rutte I wijkt Nederland af van deze afspraak, na jaren juist op kop te hebben gelopen als het gaat om de bijdrage aan ontwikkelingssamenwerking. Het ontwikkelingsbudget als percentage van het BNP neemt de laatste jaren nog verder af.

Van oudsher is Nederland een land van helpers. Dichtbij, en verder weg. Door de coronacrisis is elkaar helpen nog belangrijker geworden. Niet alleen in eigen land, maar ook in het buitenland. Problemen kennen immers geen grenzen meer. Wat in andere landen misgaat, kan ons ook hier raken. Zelden in de geschiedenis is dat duidelijker geweest dan nu.

Hulp helpt iedereen

Ook voor ondernemers is een stevige norm voor officiële ontwikkelingshulp van belang. Nederland als exportland is afhankelijk van hoe het in andere landen gaat. Daarom hebben de grondleggers van deze campagne een manifest gelanceerd waarin ze ondernemers vragen in te zetten op een structurele verhoging van het hulpbudget. Omdat hulp iedereen helpt. En omdat Nederland een land van helpers is en moet blijven, vinden Cordaid, ICCO en Oxfam Novib.

Het manifest zal in aanloop naar de verkiezingen in maart worden aangeboden aan Tweede Kamerleden die zich bezighouden met ontwikkelingssamenwerking.

Afbeelding van billy cedeno via Pixabay.

Redactie
Wereld van Culturen kijkt voorbij grenzen en haalt de wereld voor je dichterbij. Je mondiaal verbonden voelen, een gevoel dat we willen overbrengen. Wat doet het met je als je het narratief, het verhaal, van iemand leert kennen? Zou dat je perspectief veranderen? Vergroot het je empathie? Zouden we door het kennen van het narratief van een ander meer tot elkaar kunnen komen?