Lang heb ik me met Wereld van Culturen alleen gericht op het belichten van culturen; de mooie kanten van culturen uitgelicht vanuit een fascinatie, passie en een antropologische invalshoek. Juist om te inspireren nader tot elkaar te komen, welke culturele achtergrond je ook hebt. Om mensen met een verschillende etniciteit elkaar te laten leren kennen zonder een statement te maken tegen racisme. Tot vandaag. Vandaag is de dag om kleur te bekennen. Vandaag wil ik niet alleen inspireren, maar me ook uitspreken. Vanuit mijn ‘witte privilege’ bijdragen aan gelijkheid tussen mensen in de – hopelijk zeer nabije – toekomst.
Mensen die mij kennen, kennen mij als iemand die niet tegen onrechtvaardigheid kan. Zij het armoede, hoe we met dieren en het milieu omgaan, en racisme. Zaken waar ik me in het dagelijks leven mee bezig. Maar nog niet als zodanig op mijn eigen platform heb gedaan. Juist nu is het moment voor verandering – ik merk dat er door de coronacrisis samen met mij zich velen nu nog meer bezigen met zingeving. Het is tijd om door te pakken.
Wit privilege
Allereerst om mee te beginnen. Is het ‘witte privilege’ – wat ik meerdere malen ben tegengekomen in de media – echt nodig om racisme uit te bannen? Moeten wij witten ons zodanig tegen racisme uitspreken om gelijkheid voor mensen van kleur te bewerkstelligen? En moeten we meer doen dan een zwart vlak delen op Instagram – zoals ik uiteraard ook heb gedaan – met de hashtag blackouttuesday? Geluiden die ik onder meer ben tegengekomen op (social) media in de Black Lives Matter-beweging en het proactief doorzetten hiervan.
Het voelt voor mij niet fijn om het over wit privilege te hebben. Het voelt als een onderscheid dat ik helemaal niet wil maken. Helaas blijkt dit een harde werkelijkheid.
Het voelt voor mij niet fijn om het over wit privilege te hebben. Het voelt als een onderscheid dat ik helemaal niet wil maken. Helaas blijkt dit een harde werkelijkheid. Immers, tijdens mijn studie ruim tien jaar geleden is het onderwerp discriminatie op de arbeidsmarkt al onderzocht – een vorm van al dan niet latent racisme. Ik zie mezelf nog verbouwereerd in de collegezaal zitten toen ik de resultaten van die onderzoeken hoorde. En die resultaten, daarvan wordt pas vandaag de dag echt besproken. Ik zag het laatst nog in een gesprek in de media voorbijkomen: solliciteren met een autochtone achternaam versus niet-Nederlandse achternaam. De uitkomst daarvan mag duidelijk zijn.
Samen
Terugkomend op de vraag of het toch nodig is om het witte privilege in te zetten in de strijd tegen racisme? Mijn antwoord luidt volmondig ‘ja’. Simpelweg om samen een vuist maken tegen racisme – ongeacht je huidskleur. Precies dat. Dit samen doen, met elkaar. Samen een schild vormen – liefst even op anderhalve meter – tegen dit hardnekkige fenomeen die niet meer van deze tijd hoort te zijn.
En dus zet ik middels dit betoog mijn witte privilege in om de antiracismebeweging online nog zichtbaarder te maken. Zodat we het in de toekomst niet meer over dat witte privilege hoeven te hebben, wanneer er geen sprake meer is van (latent) racisme. Immers – naar de gelijknamige documentaire van 2Doc – wit is ook een kleur.
Actief de antiracismebeweging voortzetten? Check de Antiracist Checklist for Whites. Volg withuiswerk.nl om jezelf te onderwijzen over racisme en hoe je jezelf kunt verdiepen in en kunt bijdragen aan deze strijd. Oneworld.nl heeft de ‘do’s en don’ts voor witte bondgenoten’ uiteengezet in een steengoed artikel.
